تاثیر مجازات فیزیکی بر دانش آموزان
نتایج جدیدترین مطالعات نشان داده است، تنبیه فیزیکی و بدرفتاری با کودکان، بر عملکرد تحصیلی آنها تأثیر مستقیم دارد و منجر به کاهش عملکرد شناختی در آنها می‌شود.
بر اساس مطالعات صورت گرفته، مجازات فیزیکی کودکان و نوجوانان خواه پسر باشند یا دختر، منجر به کاهش فعالیت آنها در مدارس می‌شود؛ حتی اگر مجازات آسیب جدی جسمی نداشته باشد، کودکان قطعاً دچار ترس و ناراحتی می‌شوند و این استرس، تأثیر منفی بر ساختار مغز خواهد گذاشت.
سارا فونت، استاد جامعه شناسی و عضو هیأت علمی دانشگاه پنسیلوانیا و جیمی کیج، استادیار دانشکده اجتماعی دانشگاه ویرجینیا، در پژوهش‌های خود دریافتند، عملکرد و تعامل کودکان در کلاس درس به طور قابل توجهی تحت تأثیر مجازات جسمانی خفیف، خشن و آزار و اذیت‌های والدین بر روی آنهاست؛ این مطالعه اخیراً در زمینه سوء استفاده و نادیده گرفتن کودکان انجام شده است.
به گفته پژوهشگران، آموزش والدین در مورد روش‌های درست تنبیه کودکان می‌تواند یک راه‌حل مناسب برای جلوگیری از سوء استفاده فیزیکی و جلوگیری از عواقب بعدی آن باشد.
آیین‌نامه اجرایی مدارس و مصوبه ۶۵۲ در سال ۱۳۷۹ مربوط به موضوعات اجرایی و بحث تنبیه در مدرسه است؛ در فصل ششم این آیین‌نامه موضوع مقررات انضباطی عنوان و مربوط به دانش‌آموزان و مسئولان مدرسه است.
در این فصل و از ماده ۷۳ تا ۸۱ موضوع تنبیه عنوان شده است که در آن منظور تنبیه جسمی نیست و به معنای آگاه ساختن قصور و سهل‌انگاری دانش‌آموز نسبت به انجام وظایف خودش است؛ مدیر مدرسه هم باید قبل از اعمال هرگونه تنبیه از وضعیت و موقعیت دانش‌آموز آگاهی داشته باشد و در جستجوی انگیزه و علت تخلف باشد و نسبت به رفع آن اقدام کند.
قانون تنبیه دانش‌آموزان شرایطی هم برای مدیران مدرسه جهت تنبیه فراهم کرده است که شامل تذکر، اخطارشفاهی در حضور دانش‌آموزان، تغییر کلاس، اخطارکتبی، اخراج موقت و انتقال به مدرسه دیگر است.
همچنین ماده ۷۷ آیین‌نامه انضباطی مدارس هرگونه تنبیه دیگر از قبیل بدنی و تعیین تکلیف درسی را ممنوع اعلام کرده و نباید در اعمال تنبیه‌ها هم بین دانش‌آموزان تبعیض و استثنایی قائل شد و انجام تمامی تنبیه‌ها به تفکیک در آیین‌نامه فوق تشریح شده است.
به عنوان نمونه در مورد اخراج و انتقال دانش‌آموز به مدرسه دیگر که در بند ۶ عنوان شده است، اخراج و انتقال دانش‌آموز به مدرسه دیگر علاوه بر اینکه باید در شورای مدرسه تأیید شود، موافقت آموزش و پرورش منطقه را نیاز دارد؛ این مورد برای افرادی انجام می‌شود که تمامی راه‌های تربیتی در موردش اجرا شده و کارساز نباشد.
